.
Bouguereau — Le crepuscule/Alacakaranlık (Akşam Ruhu) — 1882

 
Seule au Monde (Dünyada Yalnız Başına)
(1867)

Adolphe-William Bouguereau (1825-1905) tarihin en büyük sanat dehalarından biridir.

Bouguereau Resim Sanatını bu sanatın yetenekli olduğu sonsuzluğa, Doğanın üstünde ve ötesinde yalnızca insan Tininin üretebileceği, daha Güzeli olmayan Güzellik Biçimlerine ulaştırır. Onda gördüğümüz ve bizi çarpan öğeler renkler ve şeyler değil, ama insan ruhunun — duyguların — kendisidir. Bouguereau insan ruhunun iç güzelliğini, erdemi görsel Güzelliğe çevirir, duyguyu duyusal kılar. Onun yapıtında ruhumuz sıradan sonluluk dünyasından yükselir ve Güzellik olarak Gerçekliğin ne olabileceğinin, İnsanın neleri yaşayabileceğinin bir sezgisine ulaşır. Varoluştaki Anlam olan bu aşkınlığı onun dehasına borçlu kalırız. Bouguereau’nün karakterleri realiteyi gerçekte onun kendi ruhunun sonsuz Güzellikteki kaynaklarında yeniden üretirler, ve bu biçimlerde nihilistin saçma, anlamsız bulduğunu sonsuz idealite olarak sunarlar. Duyarlığımız onunkini izlerken, yetenekli olduğumuz estetik sonsuzluğa doğru eğitiliriz. Bouguereau varoluşta gizli bütün bir idealizmi duyusal Güzelliğe çevirir, insan duyusunu, insan duyarlığını daha ötesi olmayanın, tanrısalın önüne çıkarır. — Aziz Yardımlı

‘‘Doğanın içtenlikle incelenmesini, Gerçek ve Güzel için arayışı kendilerine temel alan tüm sanat okullarına saygı duyarım. Mistiklere, izlenimcilere, noktalamacılara [örneğin Seurat ve izleyicileri], vb. gelince, onlar gibi görmem. Onlardan hoşlanmayışımın biricik nedeni budur.’’

‘‘I accept and respect all schools of painting which have as their basis the sincere study of nature, the search for the true and the beautiful. As for the mystics, the impressionists, the pointillists, etc., I don't see the way they see. That is my only reason for not liking them.’’

‘‘İnsan Güzelliği ve Gerçekliği aramalı, Bayım! Öğrencilerime her zaman en son noktaya dek çalışmanız gerek derim. Yalnızca bir tür resim vardır. Göze eksiksizlik sunan resim, Titian ve Veronese’e de bulduğunuz güzel ve lekesiz türden işleme.’’

‘‘One has to seek Beauty and Truth, Sir! As I always say to my pupils, you have to work to the finish. There's only one kind of painting. It is the painting that presents the eye with perfection, the kind of beautiful and impeccable enamel you find in Veronese and Titian.’’

‘‘Her gün stüdyoma sevinçle dopdolu giderim; akşam karanlık yüzünden durmam gerektiğinde, neredeyse sabahın gelişini bekleyemem. ... Çalışmam yalnızca bir haz değil, ama bir zorunluk oldu. Yaşamımda başka ne kadar çok şeyim olursa olsun, eğer kendimi sevgili resmime veremezsem sefil olurum.’’

‘‘Each day I go to my studio full of joy; in the evening when obliged to stop because of darkness I can scarcely wait for the morning to come...My work is not only a pleasure, it has become a necessity. No matter how many other things I have in my life, if I cannot give myself to my dear painting I am miserable.’’

__
Hoş Yük (Fardeau Agreable) (1890)
__
Tırpancı (Moissonneuse) (1869)
__
İki Kız Kardeş (Deux Soeurs) (1901)
__
Calinerie (Biraz Gönül Alma) (1890)
__
Genç İşçi (Jeune Ouvriere) (1869)
__
Genç Çoban Kızı (Jeune Bergere) (1868)

__
Dikiş (La couturière) (1898)
__
Bir Ödev (Une Vocation) (1896)
__
La Gue (Sığlık)
__
Küçük Örgücü (La Tricoteuse) (1882)
__
Küçük Hırsızlar (Petites maraudeuses ) (1882)
__
Çeşmede (A la fontaine) (1897)
__
Kayalık Kumsalda (Sur la Greve) (1896)
__
Yıkanmadan Önce (Avant la bain) (1900)
__
Selamlama (La révérence) (1898)
__
Ruh (Psyché) (1892)
__
Hasatçı (Moissoneuse) (1868)
__
Küçük Çoban Kızı (Petite Bergere) (1891)
__
Küçük Dilenciler (Petites mendiantes) (1890)
__
Fırtına (Lorage ) (1874)
__
Papatyalar (Paquerettes) (1894)
__
Mignon (1869)
__
Erikler (Les Prunes ) (1896)
__
Yengeç (La crabe) (1869)
__
Pazardan Dönüş (Le retour du marché ) (1905)
__
Sığlıktan Geçiş (Le Passage du gué ) (?)

Étude de Tête de Femme Blonde de Face
(Bir Sarşın Kadın Yüzü Çalışması) 1898
Étude de Tête de Femme Blonde Profil
(Bir Sarşın Kadın Profili Çalışması)

.
Bouguereau — Laurore / Şafak — 1881
 
 

     
İDEA 2007